دکتر علی ابراهیمی

بر اساس مرحله سرطان، میزان تهاجمی بودن آن و سلامت کلی بیمار متفاوت است. درمان های رایج عبارتند از:

1. نظارت فعال: برای سرطان پروستات با رشد آهسته و در مراحل اولیه، پزشکان ممکن است به جای درمان فوری سرطان، با آزمایشات منظم (مانند آزمایشات PSA و بیوپسی) از نزدیک بر روند بیماری نظارت کنند.

• جراحی: یک گزینه رایج پروستاتکتومی رادیکال است که در آن کل غده پروستات و برخی از بافت های اطراف آن برداشته می‌شود. این اغلب زمانی انجام می‌شود که سرطان فراتر از پروستات گسترش نیافته باشد.

• پرتودرمانی: پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می‌شود. این درمان می‌تواند به صورت خارجی (EBRT) یا داخلی از طریق براکی تراپی، که در آن دانه های رادیواکتیو در داخل پروستات قرار می‌گیرند، انجام شود. همچنین برای تسکین علائم در بیماری پیشرفته نیز می­توان از آن استفاده کرد.

• هورمون درمانی (درمان محرومیت از آندروژن ADT): این امر باعث کاهش سطح هورمون های مردانه (آندروژن) می‌شود که در اکثر موارد سلول های سرطانی پروستات برای رشد به آنها وابسته هستند. اغلب برای سرطان پیشرفته یا عود کننده پروستات استفاده می‌شود.

• شیمی درمانی: در درجه اول برای سرطان پیشرفته پروستات که گسترش یافته استفاده می‌شود، شیمی درمانی شامل داروهایی است که سلول های سرطانی در حال رشد سریع را در سراسر بدن از بین می‌برند.

• درمان هدفمند: این درمان تغییرات ژنتیکی خاص در سلول های سرطانی را هدف قرار می‌دهد. برای مثال، مهارکننده‌های PARP ممکن است برای سرطان‌هایی با جهش‌های ژنی خاص ترمیم DNA استفاده شوند.

• ایمونوتراپی: در برخی از مردان مبتلا به سرطان پروستات پیشرفته ممکن است از درمان های ایمنی مانند واکسن سرطان (sipuleucel-T) یا مهارکننده های ایمونولوژیک استفاده کنند.

مانند اکثر سرطان ها، درمان سرطان پروستات بر اساس شرایط فرد و عوامل خطر به صورت شخصی انجام می‌گردد. پزشکان اغلب عوارض جانبی هر درمان، مانند اثرات بالقوه بر عملکرد ادراری و جنسی، را با فواید ارزیابی می‌کنند.

غربالگری که باعث شناسایی بیماری در مراحل اولیه و پیشگیری که از ایجاد توده جلوگیری می‌کند، همیشه موثرتر است.