به نوع (کارسینوم سلول بازال، کارسینوم سلول سنگفرشی یا ملانوم)، مرحله سرطان و محل آن بستگی دارد. گزینه های درمانی رایج عبارتند از:
- جراحی:
- برش: بافت سرطانی و کمی از بافت های سالم اطراف آن برداشته می‌شود.
- جراحی Mohs : برداشتن لایه به لایه پوست سرطانی که اغلب برای نواحی ظریف مانند صورت استفاده می‌شود. این تکنیک تا حد امکان بافت سالم را حفظ می‌کند.
- جراحی با سرما (Cryosurgery): انجماد سلول های سرطانی با نیتروژن مایع که معمولاً برای سرطان های کوچک و سطحی استفاده می‌شود.
- پرتودرمانی: پرتوهای پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی، به ویژه در مواردی که جراحی مناسب نیست، یا برای سرطان های عمیق تر یا بزرگتر پوست استفاده می‌شود. در این درمان می‌توان از براکی تراپی جهت عوارض کمتر و محل هایی که قابل جراحی نسیتند و یا زیبایی قابل قبولی را پس از جراحی ندارند، استفاده کرد.
- درمان های موضعی: کرم ها یا پمادهای حاوی داروهای کشنده سرطان، مانند 5-فلورواوراسیل یا ایمیکویمود، مستقیماً روی پوست در مراحل اولیه سرطان های پوست یا سطحی مشخصی استفاده می‌شود.
- درمان فتودینامیک (PDT) : این شامل استفاده از یک داروی حساس به نور بر روی پوست و سپس استفاده از نوع خاصی از نور برای از بین بردن سلول های سرطانی است.
- درمان هدفمند: برای ملانوم پیشرفته یا سرطان های پوست با جهش های خاص، ممکن است از داروهای هدفمند برای مسدود کردن پروتئین هایی استفاده شود که به رشد سلول های سرطانی کمک می‌کنند. به عنوان مثال، مهارکننده های BRAF در ملانوما با جهش BRAF استفاده می‌شود.
- ایمونوتراپی: این کار توانایی سیستم ایمنی را برای مبارزه با سرطان افزایش می‌دهد. داروهایی مانند مهارکننده های (مانند پمبرولیزوماب یا نیولوماب) می‌توانند در ملانوم پیشرفته برای کمک به سیستم ایمنی بدن برای حمله به سرطان استفاده شوند.
- شیمی درمانی: شیمی درمانی ممکن است برای سرطان های پیشرفته تر یا متاستاتیک پوست که فراتر از پوست گسترش یافته اند استفاده شود.
بیشتر سرطان های پوست، به ویژه زمانی که زود تشخیص داده شوند، با کمترین مداخله قابل درمان هستند، اما موارد پیشرفته ممکن است به ترکیبی از درمان ها نیاز داشته باشند. بررسی منظم پوست و تشخیص زودهنگام کلید درمان موثر است.
غربالگری که باعث شناسایی بیماری در مراحل اولیه و پیشگیری که از ایجاد توده جلوگیری می‌کند، همیشه موثرتر است.